Het beloofde vandaag een moeilijke wedstrijd te worden. De dames van IJVV en van Hattem hebben allebei de eerste twee wedstrijden gewonnen. De tegenstander kennen we nog van vorig jaar. Toen hadden we een keer gewonnen en een keer gelijk gespeeld. Maar dat was vorig seizoen. Dit seizoen willen we kampioen worden en dan moet je deze wedstrijd winnen, want dan neem je gelijk met drie punten afstand van een gevaarlijke concurrent.

De eerste tien minuten hadden we het lastig. HMC zette veel druk op de verdediging. Onze verdediging (bestaande uit Jill, Tessa, Janneke en Jo) ging hier goed mee om, alleen leed onze voorhoede veel balverlies, waardoor de verdediging weer in de problemen kwam. Het liep niet op rolletjes, maar daar was opeens Ellis. De tegenstander wilde opbouwen, maar Ellis veroverde de bal. Ze nam de bal mee richting het 16-metergebied en schoot. Het was niet hard, maar voldoende. De bal rolde erg langzaam over de doellijn. Het was opeens tegen alle verhoudingen in 0-1! Na dit doelpunt gingen we wat wisselen in de opstelling, omdat we gelijk wilde doordrukken. Helaas pakte dit verkeerd uit. Het doelpunt viel in de 16^e  minuut aan de andere kant, 1-1. Beide ploegen waren aan elkaar gewaagd. Er waren wat kansen over en weer, maar opeens was daar het cadeautje van de scheidsrechter aan de thuis spelende club.

De spits van HMC werd aangespeeld in ons strafschopgebied. Ze werd hier gelijk goed opgevangen door Jill en Tessa. Het was kansloos voor de spits om door deze muur heen te breken en toen maakte ze zelfs nog hands. Dit werd aangegeven. Vervolgens maakt de scheidsrechter (die bij de middenlijn stond) de beslissing om te fluiten. Iedereen was in de veronderstelling dat wij een vrije trap kregen, maar in plaats daarvan wees hij naar de penaltystip. HMC slaat dit cadeautje niet af en we gaan met een 2-1 achterstand rusten.

In de rust overheerste de woede door deze onterecht gegeven penalty. Woede is goed als je het kan omzetten in extra energie om tijdens de wedstrijd te knallen. Dit gebeurde!

De tweede helft begonnen we fantastisch! Naomi M werd als linksback neergezet om Janneke te vervangen. Naomi had daar nog nooit gespeeld, maar ze had de tegenstander volledig onder controle en gaf een aantal schitterende hoge ballen naar voren. De gevaarlijkste speelster van HMC werd daarnaast volledig uitgeschakeld door Eline en we konden ons meer focussen op de aanval. Binnen een paar minuten viel de 2-2. Sabine werd weggestuurd door Tamara. Ze rende over de rechterflank het 16-metergebied binnen en liet de keeper kansloos door de bal in de verre hoek te schieten. 2-2! Een paar minuten later schudde Eline haar directe tegenstander af en rende met de bal over de gehele rechterkant naar de achterlijn. Vanaf de achterlijn had Eline een vlijmscherpe voorzet in huis die gewoon afgemaakt moest worden. De bal passeerde twee IJVV’ers toen die voor de voeten van Milou viel. Milou twijfelde geen seconde en haalde uit. Helaas stond ze te dicht bij de keeper, waardoor de hoek te klein was om te scoren. De eerste 20 minuten in de tweede helft overheersten de dames van IJVV. HMC begon net weer iets meer het initiatief te nemen, toen daar opeens een geniaal moment van Tamara was.

Ze stond net over de middenlijn toen ze keihard en hoog uithaalde. De bal vloog en vloog. Chantal lag al op haar knieën van puur geluk. Dit schot deed denken aan de wedstrijd van AS Roma tegen Barcelona. Florenzi zag toen ook de keeper van Barca te ver uit zijn goal staan en schoot. Dit was zo’n zelfde moment, maar helaas.. Net op het laatste moment boog de bal iets te ver af en ging die net voor de goal langs.

Een kwartier voor tijd wilde Harry alles op alles spelen om hier nog de volle drie punten te pakken. Milou werd er uitgehaald en Annemarie werd op haar favoriete positie linksbuiten gezet. Vervolgens kreeg Eline een publiekswissel en werd Chantal ingebracht om alle ballen voor de goal te slingeren. Een paar minuten later was het alleen einde wedstrijd voor Jolande. Ze had zich de hele wedstrijd 200% ingezet en de tank was nu leeg. Eline kon daarom nog niet genieten van haar rust, maar ze moest nog knallen.

Met nog een paar minuten te spelen, begon de tijd nu toch echt te dringen. Toen was daar het moment van Jill. Annemarie riep: “hoog, hoog.” Jill raakte de bal nog één keer aan en gaf toen een pass waar Sneijder jaloers op zou zijn. Annemarie liep perfect en schoot de bal hoog op de goal. De keeper kon er niet meer bij. Annemarie scoorde de verlossende 2-3!

Met deze voorsprong probeerden we de laatste paar minuten rustig uit te spelen, maar Helma moest nog twee keer in actie komen. Ze dook op beide ballen als een tijger op zijn prooi. We hebben met z’n allen gevochten voor de winst en alles gegeven. Deze winst is een echte teamprestatie waar we trots op mogen zijn.

Aankomende zaterdag komt HTC ons bezoeken. Zij staan derde, dus we mogen zeker niet verslappen. We spelen om half 3. Wie komt de koploper aanmoedigen naar de vierde winst op rij?!