Wat een heerlijke dag om te voetballen en te kijken! Een blauwe lucht, veel zonnestraaltjes, voor even was mijn periode op de bank draaglijk. Binnen 10 minuten hadden we meer kansen dan ik ooit kon tellen of bijhouden. Het ongelofelijke was dat er geen één in ging! Eline, Tamara, Sabine, Naomi, iedereen testte de keeper van Heerde uit.

In de 14e minuut mochten we “eindelijk” juichen. Sabine rende met de bal aan de voet op de goal af, maar was niet zelfzuchtig en gaf de bal aan onze spits Naomi. Naomi bleef koelbloedig en schoot de bal binnenkant paal in de goal. 1-0! De vorige keer hadden we maar nipt van Heerde gewonnen met 1-2. Op basis van het eerste kwartier verwachtte ik dit keer geen spannende wedstrijd.

Na een paar mislukte corners viel ons tweede doelpunt in de 29e minuut. Ellis (rechtsbuiten) tikte de bal subtiel door naar Annemarie (linksbuiten). Annemarie stond net buiten het 16-metergebied, maar had alle tijd om te kijken hoe ze de bal in de goal zou schieten. Die tijd moet je Annemarie niet geven. Ze plaatste de bal hoog over de keeper heen. Na een half uur spelen (en ook na 45 minuten)
stond de 2-0 op het scorebord.

In de eerste paar minuten na rust vlogen we weer uit de startblokken. We kregen twee corners die gevaarlijke situaties opleverden. Naomi legde de bal perfect in de voeten van Tamara, maar de bal schoot door. Hands bij de tegenstander, maar de scheidsrechter floot niet. Een paar minuten later nam Naomi de corner vanaf de andere kant, ditmaal plukte Ellis de bal perfect uit de lucht. Ze ramde helaas over. Een minuut later werd Marjan door een pass van (weer) Naomi vrijgezet voor de keeper. Marjan zocht de verre hoek op, maar schoot ook over. Binnen vijf minuten alweer veel kansen, maar helaas werd er niks afgemaakt. Na deze aanvalsbevlieging zakten we wat in en creëerden we een kwartier lang niet veel. Totdat Sabine in de 63ste minuut Tamara met een steekpass wegstuurde. De keeper kwam snel uit en wist een goal te voorkomen. In de 65ste minuut kreeg Sabine de bal in het strafschopgebied hard en hoog aangespeeld. Sabine nam de bal niet aan, maar ze schoot in één keer met haar wreef op de goal. De bal vloog snoeihard langs de kruising.

In dit hele verhaal heb ik nog niet één keer onze verdedigers en keeper benoemd. De gevaarlijkste speler van Heerde werd volledig onder controle gehouden door Danique (MB). Af en toe kwam Danique zelfs met een mooie rush langs de zijlijn. Een andere versterking van onze verdediging was Lisette (MB). Lisette speelde alsof ze altijd samen met Tessa in de achterhoede heerst. Erg knap! Onze rechtsback Jony had het flink te verduren. Haar tegenstander was niet alleen voetballer en acteur, ze had ook ogen in haar achterhoofd. Op die manier wist ze Jony (terwijl ze met haar rug naar Jony toe stond) de hele tijd te knijpen. Een teken van onmacht, want ze wist Jony gewoon niet te passeren. Helma wist opnieuw de nul te houden en stevent misschien wel af op een record qua cleansheets.

Met nog twintig minuten te spelen maakte de tegenstander opnieuw hands in het strafschopgebied. Ditmaal floot de scheidsrechter wel en gaf hij een penalty. Tamara houdt niet van subtiel een hoekje uitzoeken bij een penalty, maar van kanonskogels. Die kanonskogels hebben altijd resultaat gehad, maar dit keer niet. Tamara schoot vanaf elf meter de bal met 200 km/h op de goal. De keeper had nog geen seconde de tijd om na te denken, maar gooide zich voor de bal. Een wereldredding! Dit liet Tamara zich natuurlijk niet gebeuren. De keeper had de bal niet klem (dat kon ook niet anders) en Tamara racete op haar af en tikte de bal alsnog in de goal. 3-0! Een paar minuten later redde de keeper nog een keer op een goed schot van Sabine. De bal belandde voor de voeten van Celine en Marjan, terwijl de keeper nog in de hoek lag. Celine kon de bal eenvoudig binnentikken.

Een 4-0 overwinning is genieten! Doordat KHC uit de competitie is gehaald zijn wij niet meer de koploper, maar we staan er nog wel het beste voor. Er breken spannende tijden aan. Houden we dit vol tot het einde van het seizoen?